روز گذشته خبرگزاری‌ها و رسانه‌های جهان از برگزاری مذاکرات فشرده بین «جان‌کری» و «کرزای» درباره توافق امنیتی آمریکا و افغانستان خبر ‌دادند؛ اما در پایان مذاکرات مشخص شد که دو طرف به هیچ‌گونه توافقی دست نیافته‌اند. ظاهراً دولت افغانستان بر سر مصونیت نظامیان آمریکایی در افغانستان پس از خروج نیروهای ناتو از این کشور در سال 2014 اختلاف دارد. البته کرزای پس از پایان مذاکرات تأکید کرد که مصونیت نظامیان‌ آمریکایی از اختیارات شیوخ و رؤسای قبایل افغانستان است. آمریکایی‌ها که امید زیادی دارند پس از خروج ناتو در سال 2014 برای ادامه تسلط بر این کشور همچنان تعدادی از نیروهای خود را در افغانستان نگه دارند، اصرار زیادی بر موضوع مصونیت نیروهای خود دارند. موضوعی که تاکنون دولت افغانستان و نمایندگان مجلس و مردم افغانستان با آن موافقت نکرده‌اند. البته مخالفت کرزای با این موضوع، چند دلیل دارد؛ اول اینکه، رئیس‌جمهور افغانستان که از مخالفت شدید گروه‌ها و مردم کشورش با آمریکایی‌ها به‌خوبی مطلع است، نمی‌خواهد خود را در مقابل ملتش قرار دهد و برچسب خائن و بیگانه‌پرست بر او بخورد، برچسبی که باتوجه به فرهنگ ضد اجنبی افغانی‌ها، بسیار زشت و مذموم است. دوم اینکه، کرزای از مخالفت شدید ریش‌سفیدان لویی‌جرگه و مجلس این کشور با مصونیت سربازان آمریکایی آگاه است و نمی‌خواهد در آینده سیاسی افغانستان به مهره‌ای سوخته تبدیل شود و آینده سیاسی خود را با این توافق‌نامه، تباه کند. ضمن اینکه به‌خوبی از ضعف و افول روزافزون آمریکا در جهان و منطقه نیز آگاه است و آمریکا را ناتوان‌تر از هر زمان دیگر می‌بیند. پس طبیعی است که نمی‌خواهد خود را برای توافق ذلیلانه با آمریکا هزینه کند. حال باید به گروه‌ها و افراد داخلی که این روزها خود را به آب و آتش می‌زنند که هر طور شده، باید با آمریکا رابطه برقرار کرد (حتی با عقب‌نشینی از منافع ملی) تا مشکلاتمان(!) حل شود، باید گفت؛ خوب است کمی از تدبیر، سیاست، هوشمندی و آینده‌نگری کرزای یاد بگیرند. آمریکایی‌ها این روزها در افغانستان بحران‌زده نیز به چشم نمی‌آیند!