نکته قابل تأکید و ملاحظه آن است که برخی بازیگران سیاسی، حیات و دوام و قوام خود را در قطبی سازی رقابت های انتخاباتی می بینند. این جریان های افراطی رمز فعال شدن پایگاه اجتماعی خود را در همین دوگانه سازی یافته اند، چرا که امید دارند تا به جای داشتن برنامه ای مشخص، با تخریب رقیب به بسیج نیروها دست یازند.قطبی سازی، به ویژه آنگاه که با واقعیت ها و ضرورت های اجتماعی هم خوان نباشد و بدون آنکه مبتنی بر چارچوب و منشوری مدون باشد.

نتیجه طبیعی فعال شدن فضای انتخاباتی، شکل گیری ائتلاف ها و رقابت ها و قطب بندی هاست که در اثر همگرایی و واگرایی جریان ها و گروه های سیاسی حاصل می آید. شکل گیری فضای رقابتی می تواند حالت های مختلفی چون، دوقطبی، سه قطبی و چندقطبی داشته باشد. قطب بندی هایی که حاصل آن، تقسیم شدن آرای انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان خواهد بود.

قطبی شدن فضای انتخابات هم می تواند فرصتی برای نظام اسلامی به حساب آید که برای استفاده از آن باید چاره ای اندیشید و هم این فرصت مانند هر ظرفیت دیگر در صورت نبود مدیریت صحیح می تواند به تهدیدی تبدیل شود که باید نسبت به آن نیز حساس بود.دوقطبی سازی فضای سیاسی کشور هرچند ممکن است برای احزاب و گروه های سیاسی دستاوردهایی به ویژه در رقابت های سیاسی و انتخاباتی داشته باشد و موجب تحقق مشارکت حداکثری گردد، لیکن بی شک تبعاتی نیز برای نظام سیاسی و جامعه به همراه خواهد داشت که در این میان، تجربیات تلخ انتخابات ریاست جمهوری نهم و دهم نمونه ای از آنهاست. این مدل وقتی خطرناک می شود که منطق درونی آن به جای بازی «برد ـ برد» به بازی «برد ـ باخت» و حتی «باخت ـ باخت» بدل گردد بازی های پرشدتی که فضای جامعه را از وضعیتی عقلانی به سوی وضعیت احساسی ـ عاطفی تقلیل می دهد و زمینه های مناقشات اجتماعی و درگیری و آشوب را فراهم می آورد.

نکته قابل تأکید و ملاحظه آن است که برخی بازیگران سیاسی، حیات و دوام و قوام خود را در قطبی سازی رقابت های انتخاباتی می بینند. این جریان های افراطی رمز فعال شدن پایگاه اجتماعی خود را در همین دوگانه سازی یافته اند، چرا که امید دارند تا به جای داشتن برنامه ای مشخص، با تخریب رقیب به بسیج نیروها دست یازند.قطبی سازی، به ویژه آنگاه که با واقعیت ها و ضرورت های اجتماعی هم خوان نباشد و بدون آنکه مبتنی بر چارچوب و منشوری مدون باشد و براساس منافع ملی و اخلاق سیاسی طرح ریزی نشده باشد و مادامی که بازیگران عرصه سیاسی، خود را ملزم به قواعد بازی و رقابت دوقطبی انتخاباتی ندانند، می تواند به بازی خطرناکی تبدیل شود و پیامدهای منفی را به همراه داشته باشد:

1- دوقطبی سازی های کذایی، زمینه میدان داری و محوریت یافتن افراطی ها را در انتخابات فراهم خواهد آورد.

2- مدافعان و طراحان دوقطبی سازی های غیر واقعی بیش از آنکه برنامه ای برای اداره کشور داشته باشند، بر رویکرد نفی و نقد قطب مقابل تأکید دارند. لذا زمینه تخریب نامزدها و آلوده شدن فضای انتخابات فراهم خواهد شد.

3- فضای کاذب ایجاد شده، امکان انتخاب آزاد مبتنی بر اصلح گزینی را از توده های مردم سلب کرده و با میدان داری عواطف و احساسات، امکان انتخاب عقلانی و آگاهانه را از توده های مردم می گیرد.

4- کدورت های احتمالی حاصله در فضای رقابت های انتخاباتی، بعد از پایان رقابت های انتخاباتی نیز باقی می ماند و زمینه گسست اجتماعی و منازعات را فراهم خواهد آورد.

5- دوقطبی سازی های کذایی که بر الگوهای هیجانی کردن انتخابات بنا نهاده شده است، ظرفیت بالایی برای ناآرامی و به درگیری و تشنج کشاندن انتخابات دارد. لذا می تواند مورد سوء استفاده دشمنان انقلاب اسلامی و فتنه گران قرار بگیرد، همان طور که در انتخابات سال 88 شاهد آن بودیم.

منبع: بصیرت