بسیاری از ما این داستانک را از سالهای دور بخاطر داریم که:«روزی پیرمردی رو به قبله و در حال احتضار، پسرانش را فرا می‌خواند تا برایشان وصیت کند. پیرمرد از پسرانش می‌خواهد یک تکه چوب را در دست‌شان بگیرند و بشکنند و پسران نیز چنین می‌کنند و تکه چوب‌های خشک با فشاری اندک شکسته می‌شوند.

پیرمرد رو به مرگ، این بار از پسرانش می‌خواهد که چند چوب را در کنار هم قرار داده و به قصد شکستن، فشار بدهند و پسران هم به گوش جان می‌پذیرند، اما هرچه تلاش می‌کنند، چوب‌ها نه شکسته شده و نه حتی ترک برمی‌دارند. اینجاست که پیرمرد در واپسین لحظات زندگی‌اش، آخرین درس را به پسرانش می‌دهد و به آنها می‌فهماند که اگر با هم باشند، کمرشان خم نخواهد شد و نخواهند شکست.»

وحدت و انسجام از مهمترین مولفه‌های تولید قدرت ملی است و نزاع و افتراق از عوامل اصلی سستی و فشل شدن.

قرآن کریم در آیه ۴۶ سوره مبارکه الأنفال می فرماید:

« وَأَطیعُوا اللَّهَ وَرَسولَهُ وَلا تَنازَعوا فَتَفشَلوا وَتَذهَبَ ریحُکُم ۖ وَاصبِروا ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصّابِرینَ.

و (فرمان) خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید! و نزاع (و کشمکش) نکنید، تا سست نشوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان نرود! و صبر و استقامت کنید که خداوند با استقامت کنندگان است!»

رهبر حکیم انقلاب اسلامی نیز همانطور که امام راحل بارها و بارها به موضوع اتحاد و خصوصا" وظیفه مسئولان در این باره تأکید داشتند، مکرر متذکر این مهم بوده اند. ایشان در دیدار اخیر با دست اندرکاران بزرگداشت سالگرد شهید سلیمانی و خانواده او نیز مجددا" به این مساله تاکید کردند.

ایشان در این دیدار چهار توصیه بسیار مهم داشتند که به عنوان توصیه سوم فرموند: «اتّحاد ملّی را حفظ کنید. کشور ما احتیاج به اتّحاد دارد؛ ...مسئولان میتوانند این را از بین ببرند. هنر مسئولان ما این است که این اتّحاد را، این همصدایی را تکّه‌تکّه کنند، ملّت را تکّه‌ِتکّه کنند، اینها را از بین ببرند! مسئولین کشور مراقب باشند که این اتّحاد را زیاد کنند. سه قوّه با همدیگر کار کنند و هم‌افزایی کنند؛ مخصوصاً رؤسای سه قوّه. اگر چنانچه این هم‌افزایی، این اتّحاد، این همکاری انجام بگیرد، مطمئنّاً این اتّحاد ملّی روز‌به‌روز قوی‌تر خواهد شد.. اختلافاتی وجود دارد، یا ممکن است وجود داشته باشد؛ با مذاکره این اختلافات را حل کنید. مگر شما نمیگویید با دنیا مذاکره کنیم؛ خیلی خب، چطور با دنیا میشود مذاکره کرد، با عنصر داخلی نمیشود مذاکره کرد؟ خب بروید مذاکره کنید، حل کنید. بعضی از حرفهایی که آدم این روزها می‌شنود، حرفهای اختلاف‌افکنی است، حرفهای وحدت‌آفرین نیست.»

بنابراین نقش مسئولان و بویژه سران سه قوه در ایجاد این اتحاد نقش تعیین کننده ای است. نقشی که متأسفانه در مواقعی خوب اجرا نمی شود و نه تنها به انسجام و وحدت ملی کمک نمی کنند بلکه نقش مخرب دارند و به قول رهبر انقلاب موجب تکه‌ تکه شدن ملت می شوند!

عدم تشکیل شوراهای عالی مختلف،عدم شرکت در جلسات مجمع تشخیص مصلحت، عدم‌ ابلاغ مصوبات مجلس پس از اتمام مراحل قانونی، از موضع ضعف در برابر دشمنان ملت ایران ظاهر شدن و عدم اهتمام  تلاش و شجاعت لازم در خنثی کردن تحریم ها از جمله اقدامات وحدت شکنی است که مستمرا" یا طی هفته‌های های اخیر از سوی رئیس دولت شاهد بوده‌ایم!

راه برون رفت از این عدم‌ انسجام چیست؟

شاید با استفاده از آیه شریفه ای که اشاره شد،بتوان این سه راهکار را برای پرهیز از تفرقه و رسیدن به وحدت پیشنهاد کرد.

نخست اطاعت از خدا و رسولش که امروز در تبعیت از رهبر انقلاب تجسم پیدا می کند.
اگر رؤسای قوا حداقل در محکمات و تصریحات نظرات و مواضع رهبر انقلاب هم نظر شوند قطعا" بسیاری از اختلافات از بین می رود.

نمی شود رهبر حکیم انقلاب اسلامی بصورت مستدل و مبتنی بر تجارب گران قیمت بر راهکار خنثی کردن تحریم ها تأکید کنند و یک رئیس قوه‌ ای بی توجه به استدلال ها و تجارب دائما" بر رویکرد رفع تحریم پافشاری نماید!

دوم، پرهیز از نزاع خصوصا" در تریبون‌های عمومی است. رهبری اینجا پیشنهاد مذاکره با داخلی ها را مطرح فرمودند.روسای قوا خصوصا" آنهایی که از تعامل با جهان سخن می گویند و خود را در مذاکره سرآمد می دانند،این هنرمندی را بیش و پیش از  دشمن در مورد خودی ها بکار بندند.

برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز با پرهیز از سخنان و اقدامات تفرقه افکن و تحریک آمیز نسبت به رئیس جمهور راه را برای این انسجام هموار کنند!

و سوم هم صبر! هم آهنگی با آهنگ رهبر که خود با خدا و رسولش همسو و هماهنگ است و پرهیز از نزاع،  بدون بهره مندی از عنصر صبر ممکن نیست. 

امید آنکه بخصوص سران قوای سه گانه با در پیش گرفتن یا توجه بیشتر به این سه راهکار از  هنر تکه‌ تکه کردن مردم فاصله بگیرند و به هنر انسجام بخشی و وحدت آفرینی متصف شوند.