به گزارش پایگاه خبری هادی نیوز به نقل از  مشرق: یهودی‌های پرنفود در دنیا به فکر ایجاد کشور مستقل برای یهودیان افتادند. آن‌ها به فکر افتادند به طرابلس در لیبی بروند،برای همین با ایتالیاتی‌ها که طرابلس در دست آن‌ها بود مذاکره کردند، اما ایتالیایی‌ها جواب رد به آنان دادند.

در سال ۱۹۱۷ بیانیه بالفور صادر شد که طبق آن بریتانیا مجوز تشکیل خانه ملی برای مردم یهود رو صادر کرد. از سال ۱۹۱۸ سلطه و اشغال فلسطین توسط بریتانیا شروع شد و با گذشت دو سال قیمومیت آن‌ها بر این سرزمین رسمی شد.

بعد از آن طی سه دهه صهیونیست‌ها با ترفندهای گوناگون به تصاحب سرزمین‌ها پرداختند. کل مناطق تصاحب و خریداری شده نهایتا ۸% از خاک فلسطین را تشکیل میداد، یعنی چیزی در حدود ۲۲۰ هزار هکتار از ۲.۷ میلیون هکتار کل کشور! از همین ۸% نیز فقط ۱.۸% توسط فلسطینیان فروخته شد.

اما طی هشت دهه اشغال این ۸% زمین با تخریب منازل فلسطینیان و شهرک‌سازی، قتل عام و زندانی کردن غیرنظامیان تا جایی پیش‌رفت که امروز جز نوار باریک غزه و کرانه سرزمینی برای فلسطینی‌ها باقی نمانده، که البته همیشه اینطور باقی نخواهد ماند!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.