به گزارش پایگاه خبری هادی نیوز: علی اکبر صیدی، تحلیل گر مسایل سیاسی و کارشناس علوم قرآنی،  طی یاد داشتی  به گزاره های معرفتی درسیرۀ حضرت فاطمه زهرا(س)پرداخته افزودند:  

این بزرگ بانوی جهان اسلام،در دفاع  از اسلام و ولایت و امامت، به‌عنوان مهم‌ترین رکن نظام سیاسی اسلام،از هیچ تلاشی دریغ ننمود تا اینکه در این مسیر به شهادت رسید. به چند مورد اشاره می نماییم:

الف- سیره سیاسی حضرت صدیقۀ طاهره(س)

آنگاه‌که غاصبان به خانه امام علی(ع) هجوم آورده و آن را آتش زدهحضرت را با کمال اهانت برای گرفتن بیعت به مسجد بردند و...، حضرت صدیقه طاهره(س) عملاً در صف اول مبارزه با دشمنان قرار گرفت از ولایت و امامت دفاع کرد،در این نبرد، از نامردان و مسلمان نمایانی چون مغیره، قنفذ و سرانشان، سیلی،تازیانه و لگدخورده بین در و دیوار مسمار به سینه‌اش رفتو... !

حضرت فاطمه زهرا(س) در موقعیت‌های مختلف،به تشریح اهمیت ولایت اهل‌بیت(ع) و غصب شدن این منصب الهی پرداختند.یکی از معروف‌ترین بیانات حضرت، خطبه فدکیه در مسجدالنبی(ص)است که در عصر خلافت ابوبکر ایراد نمودند.

گریه‌های حضرت زهرا(ع) درواقع مبارزه منفی با دستگاه غاصب خلافت بود، نه‌فقط گریه عاطفی بر فقدان پدر. گریه بر غربت اسلام، قرآن و دستورات دینی، گریه بر غصب خلافت، گریه بر مظلومیت امام علی(ع) و انحراف امت اسلامی از مسیر اصلی و صراط مستقیم بود.در این شیوه به نحوی با برخی از مردمان نیز ارتباط گرفته حقایق را تبیین  می‌نمودند.

حضرت برای رساندن پیام خود به گوش مردمان ، در مکان‌های مختلف، به گریه و روضه پرداخته‌اند ازجمله: کنار قبر پیامبر(ص)،منزل،قبرستان‌های احد و بقیع و...،

ب- گزاره های  تبیینی در سیره حضرت زهرا (س)[1]

4- توجه دادن مردم به قرآن و عمل به آموزه‌های آن  «فیکُمْ... الْقُرْانُ الصَّادِقُ، بِهِ تُنالُ حُجَجُ اللَّهِ الْمُنَوَّرَةُ، ...»

5- توجه دادن مردم به نبوت و ولایت (رهبری) و اهمیت والای آن:«...اِبْتَعَثَهُ اللَّهُ اِتْماماً لِاَمْرِهِ،...قَذَفَ اَخاهُ فی لَهَواتِها،...سَیِّداً فی اَوْلِیاءِ اللَّه»

6- گله از ناهنجاری‌های فردی-اجتماعی: از قبیل ظهورنفاق (ظَهَرَ فیکُمْ حَسْکَةُ النِّفاقِ)، زبان دارزی گمراهان (نَطَقَ کاظِمُ الْغاوینَ)، ظهور افراد فرومايۀ گمنام در صحنه(نَبَغَ خامِلُ الْاَقَلّینَ) و...

7- عنایت به صبر:   نَصْبِرُمِنْكُمْ عَلَى مِثْلِ حَزِّ الْمُدَى، وَ وَخْزِ السِّنَانِ فِي الْحَشَا؛ بسان خنجرى بر گلو خليده و نیزه‌ای بر دل فرونشسته در مقابل ناگواری‌ها صبر می‌کنیم.

همان‌گونه که امام علی (ع) در خطبه سوم نهج‌البلاغه به این امر اشاره فرموده: «خار در چشمش و استخوان درگلوبرد باری کردم،... صبری سخت و طولانی که بزرگ‌تران را فرسوده و کوچک‌تران را پیر می‌کند...»

اَلسَّلامُ عَلَيک اَيتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَغْصُوبَةُ،
والسلام/انتهای پیام

[1] خطبه فدکیه-بحار الأنوار ج‏29، ص: 226.