وزرای خارجه 4 کشور عربی ضمن تکرار ادعاهای واهی علیه جمهوری اسلامی ایران مدعی شدند ایران در امور داخلی کشورهای عربی دخالت می‌کند و هشدار دادند که ایران لازم است اقدامات تنش‌زا را متوقف کند، به تمامیت ارضی دیگران احترام بگذارد و سیاست‌های مبتنی بر حسن همجواری را در پیش گیرد. این نشست چهار جانبه با حضور وزرای خارجه امارات، عربستان، بحرین و مصر و با حضور دبیرکل اتحادیه عرب تشکیل شده و با صدور بیانیه در این مقوله به کار خود پایان داده است.

صدور این بیانیه در آستانه برپائی اجلاس سران عرب می‌تواند به منزله تلاش مشترک این چهار رژیم برای جوسازی سیاسی علیه جمهوری اسلامی ایران در جریان برپائی اجلاس سران عرب ارزیابی شود، هر چند دنیای عرب اکنون به قدری دچار تفرقه و تشتت شده که دیگر نیازی به دشمن در محیط پیرامونی ندارد. امروزه دشمنان اعراب در جرگه خودشان حضور دارند و از تمامی ابزارها، فرصت‌ها و زمینه‌ها برای ضربه زدن به یکدیگر بهره می‌گیرند.
در چنین شرایطی حتی بعید به نظر می‌رسد اجلاس سران عرب رسمیت یابد بلکه در غیاب اعضای تاثیرگذار، مجبور خواهند شد با تشکیل یک اجلاس نیم‌بند و کلیشه‌ای، صرفاً در حد تکرار مکررات به مسائل بپردازند ولی از تصمیم گیری جامع و کامل برای حل و فصل مشکلات کلیدی دنیای عرب طفره بروند.
اجلاس سران کشورهای عضو اتحادیه عرب در شرایطی تشکیل می‌شود که در کشورهای عربی، جنگ و خون‌ریزی حرف اول را می‌زند. سوریه، عراق، لیبی و یمن عملاً دستخوش بحران و جنگ داخلی هستند و لبنان هم بر اثر فشار سیاسی آل سعود عملاً فاقد رئیس‌جمهور است. اتحادیه عرب به تریبونی برای فضاسازی‌های سیاسی – تبلیغاتی آل سعود تبدیل شده و به خاطر خوشایند ریاض، کرسی سوریه را به تروریست‌های موسوم به «ارتش آزاد» تحویل نمود و به خاطر پیامد رسوائی‌های آن، بعداً حرف خود را پس گرفت.
همین تروریست‌های ارتش آزاد، طی روزهای گذشته یک شهروند فلسطینی 11 ساله را در سوریه سر بریدند ولی هیچ یک از کشورهای عرب غیر از سوریه حاضر نشدند حتی بخاطر این جنایت هولناک بیانیه‌ای صادر کنند. در عوض عربستان سعی کرده از فرصت‌های اخیر برای بهبود و ارتقاء روابط با اشغالگران صهیونیست بهره‌گیری کند و حتی روابط پنهان خود را نیز علنی سازد. بدین ترتیب اجلاس سران اتحادیه عرب، فرصتی برای «مغازله با اشغالگران صهیونیست» خواهد بود. ناگفته پیداست که ابتکار عمل در تشکیل جلسه و صدور بیانیه مشترک چهار کشور عربی در اختیار رژیم خائن عربستان سعودی بوده و هست. ریاض تصور نکند با این رفتارها و توصیه‌های ضدایرانی می‌تواند بر خیانت‌ها و عملکرد شرورانه خود سرپوش بگذارد و نظرها را به سمت وسوی دیگری منحرف کند.
اگرچه دولتمردان ریاض و هم پیمانان مرتجعشان ایران را به دخالت در امور داخلی کشورهای عربی متهم کرده‌اند، ولی به خوبی می‌دانند که مستشاران دلسوز، کاردان و کارآمد ایرانی به خواست رسمی دولت‌های سوریه و عراق به این دو کشور عزیمت کرده‌اند و به تصریح مقامات ارشد هر دو کشور، اگر کمک‌های صادقانه و همکاری‌های مسئولانه ایران نبود، اکنون دمشق و بغداد در اختیار تروریست‌های داعش بود که به نام اسلام به شرارت می‌پرداختند. واکنش‌ها و اعتراضات ارتجاع عرب دقیقاً به خاطر شکست خفت بار داعش است که معترضند چرا این طرح شیطانی آنها با شکست و ناکامی مطلق مواجه شده و داعش در مسیر سقوط قرار گرفته است؟ لازم است آل سعود و هم پیمانانش به افکار عمومی دنیای عرب پاسخ بدهند که چرا ائتلاف کاغذی متشکل از 34 کشور نه تنها نتوانسته کوچکترین تحرک و اقدامی علیه تروریست‌ها نشان دهد بلکه در میدان عمل، هم پیمان و حامی تروریست‌ها از آب درآمده است؟ علاوه بر این، آل سعود با آنهمه رسوائی‌های همه جانبه، اکنون با تلخکامی احساس می‌کند که عملکرد غیرقابل دفاع و توجیهش حتی مورد اعتراض حامیان و هم پیمانان غربی هم قرار گرفته و به وضوح از عربستان به عنوان «مادر تروریست‌های داعش» یاد می‌شود. این برای ارتجاع عرب دقیقاً شرم آور است که در ماجراهای تروریستی اخیر منطقه پرونده سیاهی دارد و اگر قرار باشد عدالتی در کار باشد، قطعاً به عنوان «متهم ردیف اول» و حتی مجری که جرائمش به وضوح به اثبات رسیده، باید بر کرسی متهم نشسته و پاسخگوی جنایات و شرارتهایش باشد.
خشم و اعتراض و عربده‌های امروز آل سعود و هم پیمانانش از اینست که پرونده داعش در سوریه و عراق درحال مختومه شدن است و رشادت و کاردانی مستشاران ایرانی، راهگشای سرکوب تروریست‌های عضوگیری شده از 85 کشور بوده و در عوض نقش محرز عربستان و هم پیمانانش در حمایت از تروریست‌ها به وضوح به عنوان یک واقعیت عینی در رسانه‌ها تکرار می‌شود.
سئوال اینست که آیا در چنین شرایطی آل سعود با صدور بیانیه‌های پرهزینه‌اش برای تحریف و سرپوش گذاشتن بر واقعیت‌های عینی می‌تواند چیزی را تغییر دهد؟ آل سعود به ویژه در پرتو حاکمیت ملک سلمان در جهت منافع و مطامع اشغالگران صهیونیست گام بر می‌دارد و ماموریت دارد از یکطرف نسبت به ایجاد رابطه با اشغالگران صهیونیست «حساسیت زدائی» کند و از طرف دیگر سایر کشورهای عرب را از طریق ریخت و پاش دلارهای نفتی، به دنبال خود بکشاند تا با رژیم صهیونیستی برای ایجادیک ائتلاف جدید علیه ایران و محور مقاومت اسلامی در منطقه به توافق و تفاهم برسند.
تزیپی لیونی، وزیر خارجه اسبق اسرائیل و عضو کنونی کنیست رژیم صهیونیستی اخیراً فاش کرد که رژیم‌های عربی درصدد دستیابی به یک ائتلاف با اسرائیل علیه ایران هستند. این،‌ خفت‌بارترین اقدام آل سعود در تاریخ پرننگ و نفرت این رژیم سفاک است که نه تنها دشمنی با اشغالگران را کنار گذاشته بلکه صهیونیست‌ها را به یک هم پیمان و همراه در ائتلاف علیه ایران و جبهه مقاومت اسلامی تبدیل کرده است. با مروری بر کارنامه سیاه شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه عرب در معرفی حزب‌الله غیرتمند و شجاع لبنان به عنوان تروریست، این پرده‌های جدید از همان نمایشنامه رسوا، چندان هم دور از انتظار نیست و اجلاس سران اتحادیه عرب را به فرصتی تاریخی برای مغازله با اشغالگران صهیونیست تبدیل خواهد کرد.

روزنامه جمهوری اسلامی