«محمدعلی امانی» قائم‌مقام دبیركل حزب مؤتلفه، در یادداشتی در سایت این حزب نوشت: میان این دو گروه (منافقین و جریان انحرافی) تشابهات، ویژگی‌ها و همبستگی‌های بسیار مشهود است.  تشابهات تاریخی این دو می‌تواند افزایش‌دهنده بصیرت و چراغ راه آینده ما باشد تا نگذاریم آسیب‌هایی كه از ناحیه آن جریان عبرت‌آموز، متوجه كشور شد، در جریان اخیر تكرار شود. نفاق، با استفاده ابزاری از نهج‌البلاغه و كسب وجاهت از آن آغاز كرد و انحراف، با سوءاستفاده از مسئله غیبت ولی‌عصر(عج). شعار «آن»، جامعه بی‌طبقه توحیدی بود و فریاد «این»، عدالت اجتماعی اما كم‌مانندترین طبقه‌بندی‌ها و رانت‌خواری‌ها در میان «این هر دو» رخ داد. جریان نفاق، تمامیت‌خواه بود و قبیله انحراف، خودمحور. ادبیات ارگان رسمی هر دو، برهم‌زننده آرامش و القاكننده تقابل با ولایت فقیه بود. «نفاق» داعیه ضدامپریالیستی داشت و به دامن آمریكا گریخت؛ «انحراف» فریاد ضدآمریكایی سر داد و در تلاش برای مذاكره اقدام می‌كند. هر دو علیه قوه قضائیه دست به سیاه‌نمایی می‌زدند؛ اوج هجمه‌های نفاق در ماجرای دستگیری نفر دوم سازمان (سعادتی) بود و اوج حملات انحراف در دستگیری نفر دوم موج‌ساز آن. نفاق در تلاش برای رقم زدن جنگ مسلحانه علیه مردم بود و انحراف در تدارك جنگ اقتصادی با مردم.
   وی در پایان می‌نویسد: مصلحت امروز كشور در آن است كه دولت دهم به سلامت به پایان رسد و این موضوعی است كه از سوی قبیله انحراف و دشمنان نظام مطلوب نیست.