حجت الاسلام آقا تهرانی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار خاورستان گفت: با شروع دولت نهم آقای احمدی نژاد از من دعوت کرد و از من خواست تا در دولت هفته ای 2 جلسه درس اخلاق برپا کنم اما من با یک جلسه آن موافقت کردم و این کلاس ها یکشنبه ها به مدّت 20 دقیقه برگزار می شد لذا من در تمام طول دوره دولت نهم این کلاس را برگزار نمودم و در دولت دهم هم تا دی ماه سال 91 ادامه دادم اما به دلیل اینکه مسؤلیت کمیسیون فرهنگی مجلس را پذیرفته بودم دیگر فرصت کافی نداشتم از ادامه برگزاری درس اخلاق انصراف دادم هر چند این کلاس ها با استقبال اعضای هیأت دولت هم مواجه شده بود و آقای آحمدی نژاد سه مرتبه از من خواست تا من هر طور شده آن را ادامه دهم امّا به دلیل فشارهای کاری نپذیرفتم.لذا پس از من آیت الله حائری شیرازی دعوت شدند و ایشان چهارشنبه ها در دولت درس اخلاق دارند.
وی در مورد سیر این درس اخلاق گفت: من روز شنبه را کاملاً به مطالعه در این باب اختصاص می دادم و پس از آماده کردن مطالب، آن را خدمت علّامه مصباح تقدیم می نمودم و پس از تأیید ایشان آن را به هیأت دولت ارائه می دادم بنا براین برای آماده سازی آن خیلی تلاش می کردم تا مطلبی که ارائه می کنم در شأن وزرا و رئیس جمهور باشد چون مطلبی که آنجا تحت عنوان اخلاق ارائه می شود با مطالبی که در جاهایی دیگر ازائه می شود متفاوت است. به طور متوسط هفته ای 2 روز وقت من گرفته می شد.
وی در پاسخ به این سؤال که بعضی ها مطرح می کنند که چرا آقای آقا تهرانی فقط از دولت حمایت می کند و هیچ گاه از دولت انتقاد نمی کند؟ گفت: حمایت از اصل دولت باید انجام پذیرد اما من آن زمان که با دولت مرتبط بودم تقریباً ماهی یکبار با خود آقای احمدی نژاد جلسه داشتم و در آن جلسه به صورت حتی مکتوب محاسن و انتقاداتی که به دولت وارد است را بیان می کردم. تفاوت من با برخی افراد این بود که آنان برای اینکه خود را به جامعه شجاع نشان دهند انتقادات خود از دولت را رسانه ای می کردند امّا من انتقادات خود را رسانه ای نمی کردم.
وی در پاسخ به این سؤال که نظر شخصی شما در مورد آقای مشایی چیست؟ گفت: چند اشکال به صحبت های آقای مشایی وارد است یکی بحث های اومانیستی و یکی بحث های پلوارالیستی است که در سخنان وی مشهود است که بعضا این سخنان را بعضی متصوفه می زنند و می خواهند آن را فراگیر کنند. لذا وی در این خصوص روشن صحبت نمی کند و این باعث می شود حق و باطل درست تبیین نشود. یا بحث های ناسیونالیستی و ملّی گرایانه ای که توسط وی مطرح می شود هم همین گونه است ما باید دقت کنیم اگر می خواهیم بحث ایرانی بودن را مطرح کنیم خدشه به اسلامی بودن وارد نیاید.