روزنامه واشنگتن‌پست 14 اکتبر 2013 (22 مهر) در مقاله‌ای به سیاست‌های آمریکا در قبال گفت‌وگوهای هسته‌ای با ایران پرداخت و نوشت: دولت اوباما می‌گوید انتظار دارد رهبران جدید ایران جدیت خود در مورد رسیدن به توافق در مورد برنامه هسته‌ای را در نشست ژنو نشان دهند. این روند اعتمادسازی برای ایران دربرگیرنده توقف غنی‌‌سازی در سطوح بالا و پذیرش بازرسی‌ها در ازای کاهش تحریم‌ها از جمله توقف تحریم تجارت طلا با ایران است. مطابق گزارش‌های متعدد از جمله گزارش وال‌استریت ژورنال، ایران ممکن است پیشنهاد دهد که بسیاری از این معیارها از جمله محدودکردن غنی‌‌سازی را بپذیرد. در این صورت، این موضوع نشان‌دهنده تغییر جدی در موضع‌گیری رهبر ایران است که بارها با پیشنهادهای موقت و فراگیر برای پایان بن‌بست هسته‌ای ایران مخالفت کرده است؛ اما دولت اوباما نباید لزوماً برای پذیرش چنین پاسخی آمده باشد؛ زیرا توسعه مداوم زیرساخت‌های هسته‌ای ایران طی امسال، مسائل جدی را به وجود آورده است.

در ادامه مقاله آمده است: یک سال قبل، افزایش ذخایر اورانیوم با غنای بیست درصدی، خطرناک‌ترین بخش از زیرساخت هسته‌ای ایران به شمار می‌رفت؛ زیرا این حجم از مواد می‌توانست به‌سرعت به بمب هسته‌ای تبدیل شود. این غنی‌‌سازی در تأسیسات زیرزمینی صورت می‌گرفت که کاربردی دیگر به‌جز تولید تسلیحات هسته‌ای نمی‌توان برای آن متصور شد. توقف فعالیت آن تأسیسات و تعیین تکلیف ذخایر غنی‌ شده آن در صورتی که حتی شش ماه پیش، از سوی ایران پذیرفته می‌شد، می‌توانست تهدید حرکت ایران به سوی ساخت تسلیحات هسته‌ای را کاهش دهد. با وجود این، ایران نصب نسل جدید سانتریفیوژها در بزرگ‌ترین تأسیسات هسته‌ای خود در نطنز را آغاز کرده است؛ زیرا این سانتریفیوژها می‌توانند اورانیوم را با سرعت بیشتری فرآوری کنند؛ این پیشرفت می‌تواند فراتر از ذخایر بیست درصدی، ایران را در مسیر ساخت سریع تسلیحات هسته‌ای قرار دهد. در عین حال، رآکتور جدید بر اساس فناوری آب سنگین در اراک در آستانه تکمیل در سال جاری است و به ایران اجازه خواهد داد پلوتونیوم مورد نیاز برای ساخت بمب را تأمین کند.

در پایان مقاله آمده است: هر گونه توافق با ایران حتی توافقی موقت، باید به‌گونه‌ای صورت گیرد که این واقعیت‌ها و مسائل، مدنظر قرار گیرد. تنها در صورتی تحریم‌های ایران کاهش یابد یا لغو شود که ایران گام‌های جدی و قاطع برای بازگشت به عقب‌تر از ظرفیت ساخت تسلیحات هسته‌ای بردارد. به این معنا که مسئله سانتریفیوژهای پیشرفته و رآکتور اراک باید بخشی از توافق قرار گیرد. حتی چنین توافق موقت و گسترده‌ای با مخالفت‌های جدی اسرائیل [رژیم صهیونیستی] رو‌به‌رو خواهد شد. اسرائیل می‌گوید تنها در صورت توقف کامل غنی‌سازی اورانیوم در ایران، تحریم‌ها متوقف شود. مقامات اسرائیلی استدلال می‌کنند که حتی کاهش نسبی تحریم‌ها می‌تواند به فروپاشی سریع رژیم تحریم‌ها منجر شود. در چنین شرایطی ایران می‌تواند به بازیابی توان اقتصادی خود برای حرکت به جلو و در عین حال، پیشبرد ظرفیت هسته‌ای خود اقدام کند. تمام چالش‌های موجود در مورد توافق موقت باید مدنظر قرار گیرد. در واقع، نیت دولت جدید ایران باید آزمایش قطعی شود: آیا دولت جدید ایران واقعاً تمایل دارد حرکت به سوی ساخت تسلیحات هسته‌ای را متوقف کند یا تنها این اقدام مقطعی است؟

تحلیل‌:دستگاه‌های دیپلماسی و تبلیغاتی غرب، پیش‌فرض‌ خود درباره ایران را ساخت سلاح اتمی قرار داده‌اند تا درخواست‌های غیرقانونی‌شان برای متوقف کردن غنی‌سازی در ایران یا به عبارتی، تعطیل کردن فعالیت‌ هسته‌ای ایران را موجه و منطقی نشان دهند. دشمن با اتکا به تحریم‌ها و به‌زعم اینکه تحریم‌ها ایران را از پا در می‌آورد، تلاش می‌کند گفت‌وگوها را به بن‌بست دوگزینه‌ای بکشاند: گزینه تعطیلی فعالیت‌های هسته‌ای ایران و گزینه فعالیت ایران و تشدید تحریم‌ها. در چنین وضعیتی گزینه دوم که دشمن از آن وحشت دارد، گزینه مناسب به نظر می‌رسد و باید برای تحریم‌ها به‌ دنبال راه‌چاره جدی بود.