جنتی در این گفت‌وگو در پاسخ به پرسش‌های خبرنگار الجزیره انگلیسی درباره سیاست‌های فرهنگی دولت پاسخ‌هایی داده است که جای تأمل بسیاری دارد. در بخشی از مصاحبه هنگامی که مصاحبه‌گر الجزیره انگلیسی از وی ‌پرسید، آیا قول می‌دهید که دوره تازه‌ای از آزادی رسانه‌ها آغاز می‌شود؟!» در پاسخی تأمل‌برانگیز گفت: تلاش ما در حوزه وزارت فرهنگ این است که هیچ روزنامه‌ای توقیف نشود و هنرمندان به‌راحتی فیلم‌های خود را بسازند و کارهای هنری خودشان را انجام بدهند. منتهی بخشی از این فعالیت‌ها خارج از حوزه اجرایی است. احیاناً ممکن است در برخی موارد، قوه قضائیه و برخی از دادگاه‌ها دخالت بکنند(!) که این خارج از اختیار ماست. ولی دولت تلاش می‌کند که آزادی را کاملاً برای مطبوعات و انتشار کتاب و سایر فعالیت‌‌های فرهنگی باز بکند.

در این بیان وزیر نیز نه‌تنها باز هم بدون هیچ قید و بندی که متناسب با شأن اسلامی کشورمان باشد، از واژه «آزادی» برای همه استفاده شده است؛ بلکه وزیر محترم در کشوری بیگانه بر حریم قوه‌قضائیه کشور اسلامی می‌تازد؛ حال سؤال اینجاست که چگونه است که در گفت‌وگو با خبرنگار یک کشور بیگانه، انجام وظیفه ارگان‌‌های اسلامی کشور را «دخالت» تعبیر می‌کند و حاضر نیست واژه بهتری برایش جایگزین کند! اینکه دائم بیان شود همه باید آزاد باشند، استفاده از یک مفهوم «نسبی» به‌صورت «مطلق» است. به‌نظر می‌رسد استفاده مکرر وزیر ارشاد و برخی دولتمردان از مفهوم «آزادی»، ضرورت ارائه تعریف جامع و مانعی از این مفهوم را صد چندان می‌کند!