روزنامه «هافینگتون‌پست» دو سه روز پیش و در روزهایی که جمهوری ‌اسلامی ایران به‌زمان انتخابات نزدیک می‌شود، طرح سنای آمریکا علیه ایران را منتشر کرد. به‌موجب این طرح که سناتور «مارک کرک» آن را تهیه کرده است و اعضای کنگره نام «سینک آشپزخانه» بر آن گذاشته‌اند، دامنه تحریم‌ها علیه ایران آنچنان گسترده می‌شود که مجموعه‌ای از کشورها، شرکت‌ها و حتی نهادهای سازمان‌ملل را دربر می‌گیرد که با ایران و دیگر کشورهای تحت‌تحریم آمریکا، همکاری می‌کنند. در بخشی از این طرح آمده است: تحریم‌های وضع شده علیه ایران، تنها در صورتی از میان برداشته می‌شود که «حکومت ایران همه زندانیان سیاسی را آزاد سازد و به سمت یک نظام انتخاباتی آزاد و دموکراتیک حرکت کرده و همچنین حقوق همه شهروندان ایران، از جمله زنان و اقلیت‌ها را حفظ کند.» در وضعیت حاضر، محتوا و گسترش دایره تحریم‌ها در این طرح، چندان اهمیت ندارد. اهمیت موضوع به زمان تهیه طرح و ارائه آن به سنا و شروطی است که برای در امان ماندن از مفاد طرح در نظر گرفته شده است. این دو موضوع(زمان و شروط) گویای آن است که مقامات آمریکایی در نظر دارند تا با طرح‌هایی از این قبیل، به میزان توانی که دارند و وضعیت پیش‌رو امکان می‌دهد، در روند برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری ایران تأثیر حداکثری بگذارند؛ هر چند بهره حداقلی ببرند. اولین و مهم‌ترین کارکرد سه شرطی که آن‌ها با ادعا ذکر کرده‌اند و به دور از حقیقت است، با لحاظ کردن موقعیت حاضر و روزهای آینده، انتخاباتی است که از طریق متهم کردن ایران و تحریک افکار عمومی و چراغ‌ سبز نشان دادن به آن‌هایی که قصد فتنه و آشوبگری دارند، به انتخابات نظر دارد. این یکی از ده‌ها نمونه‌ و شاهد برای اثبات دیدگاه مقامات ایرانی و به‌ویژه امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) است که معتقدند شیطان بزرگ از دشمنی و کینه‌ورزی دست برنداشته و همچنان در خیال خود به‌دنبال بحث ‌براندازی در ایران است.