انتخابات ركن اساسي در نظامهاي مبتني بر مردم سالاري است و ميزان حضور مردم نشان دهنده علقه و پيوند راهبردي ميان راس و بدنه جامعه بوده و نقش نخبگان به عنوان حلقه واسط در اين ارتباط نيز قابل توجه است. جمهوري اسلامي ايران با برگزاري ميانگين تقريبي يك انتخابات در سال و آن هم با حضور و مشاركت بالاي مردم، درخشان ترين چهره را ميان نظامهاي دموكراتيك داراست و اين خود نشان دهنده جايگاه و پايگاه حكومت ديني در ايران در مقايسه با ساير نظامهاست.

انتخابات در ايران هم به دليل جايگاه و نقش جمهوري اسلامي ايران در منطقه حساس خاور ميانه و هم به لحاظ نوع نگاه مردم منطقه به حكومت ديني وميزان نفوذ وپيشرفت آن در عرصه هاي مختلف قابل توجه است وهم بدليل تاثير آن بر نوع بازي رقباي منطقه اي و بين المللي داراي اهميت است. از آنجا كه سياستهاي امريكا در منطقه در رقابت آشكار بامنافع وسياستهاي جمهوري اسلامي ايران قرار دارد، هم ميزان مشاركت مردم و هم نوع ذا‍ئقه سياسي آنها، براي دولتمردان وسياستمداران آمريكا حائز اهميت بوده وبه همين خاطره اين رويداد سياسي در ايران، با حساسيت فوق العاده اي از جانب آمريكايي ها دنبال مي شود.

اخيراً وندي شرمن، معاون امور سياسي وزارت خارجه آمريكا در مجلس سنا و نمايندگان ضمن اظهار نظر در مورد انتخابات رياست جمهوري در ايران، اعلام كرد كه «هر آنچه در توان داريم به كار مي گيريم تا در جريان اين انتخابات اعمال نفوذكنيم». در انتخابات قبلي رياست جمهوري ايران نيز دخالت آشكارآمريكا، فتنه88 را رقم زد. اگر چه دخالت آمريكا در برخي كشورها در سالهاي اخير بيشتر از طريق رهيافت جين شارپي و معطوف به انقلابهاي رنگي از طريق پروژه نافرماني مدني واعتراض سازماندهي شده به نتايج انتخابات صورت گرفته است، اما اين دخالت در ايران بر آمده از يك واقعيت آشكار نيز هست وآن اينكه مردم ايران با حضور گسترده ومشاركت حداكثري خود در انتخابات، پروژه آمريكايي مشروعيت زدايي از نظام اسلامي را به شكست كشانده اند. واقعيت ديگر آن است كه پس از اجراي طرح خاور ميانه بزرگ و باز شدن نسبي فضاي سياسي در كشور هايي كه متحد سنتي آمريكا در منطقه محسوب مي شدند، نتايج انتخاب مردم، تقويت روند بيداري اسلامي نشأت گرفته از انقلاب اسلامي و اقبال عمومي مردم به جريانهاي ضد استكباري ضد صهيونيستي را نشان داد. اوج این رویکرد در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 ایران رقم خورد و اقبال مردم ایران به گفتمان انقلاب اسلامی که نشأت گرفته از فرمایشات حضرت امام (ره) و بیانات مقام معظم رهبری در زمینه عدالت‌طلبی ساده زیستی، فقرزدایی، سلطه ستیزی و. . . بود، این پیام را به جهانیان منتقل کرد که ایران اسلامي به عنوان مهد خیزش موج بیداری اسلامی در دهه‌های اخیر نه تنها از فشارها و تحریم‌ها خسته نشده است، بلکه با درک صحیح از موقعیت خود به سمت ایجاد تمدن اسلامی گام برداشته است.

تأثیر این رویکرد تا آنجا بود که کسینجر پیروزی گفتمان انقلاب اسلامی در سال 1384 در ایران را آغازی بر پایان طرح خاورمیانه بزرگ دانست و دولت امریکا نیز با آنکه برای تحقق این طرح هزینه‌های گزافی از جمله ورود به دو جنگ تمام عیار در افغانستان و عراق را پذیرفته بود، اما ناچار به تغییر در سیاست خاورمیانه‌ای خود شد و در چرخشی آشکار از شعار دموکراسی‌سازی مبتنی بر دکترین برنارد لوئیسی (توسعه دموکراسی و لو با زور شمشیر) فاصله گرفته و با توجه به قدرت‌یابی بیداری اسلامی و تنگ شدن عرصه بر هژمونگرایی یکجانبه آمریکا در خاورمیانه، طرح جدیدی را برای تداوم سلطه خود بر منطقه تحت عنوان خاورمیانه جدید مطرح ساخت و به شیوه برخورد سخت افزاری با مخالفین سنتي خود در منطقه یعنی جریان مقاومت و بیداری اسلامی روی آورد. با توجه به هزینه‌های زیاد این شیوه و عدم پذیرش این طرح از جانب ملت ها، آمریکا همزمان تلاش می‌کند با روی کار آوردن نخبگان سازشکار طرفدار غرب در کشورهای اسلامی، روند افول قدرت خود را به تاخیر انداخته و در انتظار فرصت های بعدی برای تداوم استیلای خود بر منطقه بماند.

با توجه به نقش و تاثیر ج. ا. ا در تحولات منطقه‌ای، هم میزان مشارکت مردم ایران در انتخابات پیش رو برای آمریکا دارای اهمیت است و هم جنس ذائقه آنها که با انتخاب رییس جمهور بعدی مشخص می‌گردد می‌تواند بر سیاست منطقه‌ای آمریکا موثر باشد. اینجاست که مقام معظم رهبری با درایت و هوشمندی، داشتن روحیه مقاوم، نترسیدن از فشار دشمنان، توکل بر خدا، پایبندی به ارزشها و توجه به منافع ملی را در کنار توانمندي و کارآمدی جزء شاخص‌های رییس جمهور مطلوب معرفی می‌فرمایند. اخیرا واشنگتن‌پست با بیان اینکه مذاکرات هسته‌ای 1‍+5 با ایران در برزخ مانده است، نوشت: »دولت اوباما منتظر نتیجه انتخابات ایران مانده است». انتظار غرب و آمریکا برای تعیین تکلیف برخی مباحث راهبردی خود در قبال مسایل منطقه و همچنین مساله هسته‌ای ایران پس از انتخابات آتی ایران، بیانگر آن است که همانگونه که به اذعان کسینجر، سرنوشت طرح خاورمیانه بزرگ با انتخابات ایران مسیری متفاوت پیدا کرد، عاقبت طرح خاورمیانه جدید آنها نیز با برخی مباحث مرتبط با بیداری اسلامی از جمله انتخابات پیش رو در ایران، میزان مشارکت و نوع ذائقه سیاسی مردم ایران گره خورده است و انشاء ا. . . مردم ایران با مشارکت گسترده خود و رای به تداوم گفتمان انقلاب اسلامی، حماسه‌ای سیاسی را رقم خواهند زد که هم به تحکیم بیش از پیش پایه‌های حکومت‌ اسلامی خواهد انجامید و هم روند افول قدرت آمریکا و زوال رژیم صهیونیستی را سرعت خواهد بخشید.