پس از تجمع هزاران نفر از هواداران مرسی در میدان «رابعه العدویه» قاهره، «عصام العریان» از رهبران برجسته اخوان‌المسلمین با سخنرانی در جمع معترضان گفت: «هرگونه همکاری با دولت موقت را رد می‌کنیم.» پس از سخنرانی وی، حضور ناگهانی «محمد بدیع» رهبر اخوان‌المسمین، در جمع تظاهرات‌کنندگان، آن‌ها را متعجب کرد و به وجد آورد. او در سخنانی تأکید کرد که نه دستگیر شده و نه هرگز قصد فرار از مصر را داشته است. به‌دنبال سخنان «محمد بدیع» معترضان به سمت میدان التحریر، محل حضور مخالفان مرسی، حرکت کردند و با آن‌ها درگیر شدند. این درگیری که در برخی از شهرهای دیگر نیز رخ داد، در پایان روز گذشته سی کشته برجای گذاشت. با وجود دخالت ارتش در درگیری‌ها و حضور گسترده در شهرهای مهم مصر، اوضاع همچنان متشنج است و به‌نظر می‌رسد روز یکشنبه که موعد اجتماع مخالفان مرسی در پاسخ به اعتراضات روز گذشته هواداران وی است، اوضاع مشنج‌تر هم بشود. شاید کودتاگران نظامی و سیاسی علیه مرسی و اخوان‌المسلمین باور نمی‌کردند با چنین واکنش گسترده مردمی مواجه شوند. در این میان، مهم مسئله اصلی این رخداد است که درباره آن باید گفت ضعف‌ها و اشتباهات مرسی در اداره کشور و رسیدگی به مشکلات و نیازهای مردم کم نبود و مرسی نتوانست به نیازهای اولیه و ضروری مردم پاسخ دهد؛ اما این راهم باید در نظر داشت که اشتباه بزرگ‌تر از اشتباه مرسی، رفتار مخالفان سیاسی وی در به صحنه درآوردن بدنه مردمی برای سرنگونی مرسی بود. جناح مخالف برای رسیدن به هدف سیاسی‌اش با تحریک افراطی مردم و میدان دادن به ارتش، رکن اصلی و ضامن ثبات و تحکیم نظام سیاسی مصر یعنی قانون را ویران کرد. این ویرانی باعث بدعت و بی‌اعتباری قانون در مصر برای دوره طولانی شده است. کودتا‌گران نظامی و سیاسی که قانون تأییدشده به وسیله مردم را زیر پا گذاشتند، چگونه انتظار دارند هواداران مرسی به قانونی که آن‌ها وضع می‌کنند، احترام گذارند و آن را مراعات کنند. متقاعد کردن هواداران مرسی برای دست برداشتن از مواضع قانونی‌شان و پذیرفتن وضع موجود و تمکین آنچه که در روزهای آینده در لباس قانون عرضه می‌شود، کار بسیار سختی است حتی اگر آن قانون، قانون اساسی باشد که در حال حاضر تعلیق شده است.