اظهارات برخی از زندانیان سیاسی بحرین در دادگاهی که پنج‌شنبه گذشته تشکیل شد، افزون‌بر آنکه برخی از ابعاد شکنجه‌ زندانیان سیاسی و رفتار مزدوران آل‌خلیفه با آن‌ها را آشکار کرد، موجب به‌ راه‌افتادن موج جدید اعتراضات در بحرین شد. «ریحانه موسوی» یکی از زندانیان سیاسی، در جلسه دادگاه، از شکنجه‌ بدنی و روحی خود خبر داد و گفت که زندانبان‌ها لباس‌های وی را در می‌آوردند. تعداد دیگری از زندانیان نیز از شکنجه‌های وحشیانه خود خبر می‌دادند. جمعیت وفاق ملی بحرین در بیانیه‌ای که پس از این جلسه دادگاه‌ صادر کرد، به استناد اظهارات زندانیان در دادگاه آورده است: «اظهارات ریحانه موسوی و دیگر بازداشت‌شدگان نشان می‌دهد که رژیم به هیچ اصل اسلامی و انسانی پایبند نیست و همه مسئولان بحرین در جرایمی که رژیم مرتکب می‌شود، همدست هستند. واقعیت این است که قانون در بحرین اجرا نمی‌شود و رژیم برای حفظ تاج و تخت خود به جان و مال و ناموس مردم تعرض می‌کند.»

رژیم بحرین طی دو سال گذشته برای برخورد و سرکوب مخالفان، دو راه را در پیش گرفت: 1- گفت‌وگو 2- برخورد خشن. مخالفان آل‌خلیفه در گفت‌وگو متوجه شدند حکومت به‌دنبال آن است تا از آن‌ها برای مشروع شناختن نظام حاکم، اعتراف بگیرد و این در حالی بود که اساساً اعتراض مخالفان، به همین وضعیت است. حکومت بدون اعتنا به مطالبات نمایندگان مخالفان، بر خواسته خودش اصرار می‌کرد که این مسئله باعث بی‌نتیجه ماندن گفت‌وگوها شد. رژیم حاکم که در رسیدن به‌ خواسته‌های نامشروعش از طریق گفت‌وگو ناکام ماند و اعتراضات گسترده نیز همچنان ادامه داشت، روش برخورد خشن را برگزید و در این راه، تمام قوانین و حقوق انسانی معترضان و بازداشت‌شدگان را زیرپا گذاشت؛ اما نتوانست مقاومت معترضان را درهم شکند و روند اعتراضات، فزونی یافت تا آنجا که شامگاه جمعه گذشته هزاران بحرینی پس از افطار، در میدان «المقشع» تجمع کردند و علیه جنایات رژیم آل‌خیلفه اعتراض کردند. با اینکه دولت‌ها و رسانه‌های غربی با سکوت محض در برابر جنایات غیر انسانی رژیم آل‌خلیفه، بزرگ‌ترین کمک را برای بقای این رژیم متزلزل می‌کنند؛ اما به نظر می‌رسد ایستادگی مردم بحرین در حال سست‌تر کردن ارکان این حکومت نامشروع و سوق دادن آن به لبه پرتگاه است. ان‌شاء‌الله