تئوریسین های اصلاح طلب در جلسات مختلف خود با اشاره به موثر بودن استراتژی «قدرت اجتماعی» این جریان بر ضرورت تحمیل ایده «توسعه سیاسی» به دولت حسن روحانی تاکید کرده و گفته اند با توسعه سیاسی می توان ضمن احیای تشکیلات، احزاب و انجمن های مختلف، زمینه سازی برای بدست گیری مستقیم قدرت را نیز دوره های آتی برای اصلاح طلبان فراهم آورد.

آنها همچنین با اشاره به برخی روحیات حسن روحانی مبنی بر استقامت در برابر برخی فشارها تصریح کرده اند، حسن روحانی را باید با بیان مداوم این نکته که آرای وی محصول حمایت های خاتمی و هاشمی است، تهدید به رئیس جمهور یک دوره ای بودن کرد تا از قبل آن بتوان وی را وادار به پذیرش مطالبات و خواست های اصلاح طلبان نمود.

انتخابات یازدهم ریاست جمهوری از جهت میزان مشارکت مردمی (حدود 73درصد) حقیقتاً یک حماسه یا نقطه اوج یک حماسه دینی و ملی بود که پویایی و ظرفیت بالای جمهوری اسلامی را نشان داد. در این حماسه، شعارها و لحن گویا و قاطعیت و رک گویی و برنامه اقتصادمحور آقای دکتر حسن روحانی به دل 51 درصد مردم نشست و ایشان به عنوان رییس جمهور یازدهم برگزیده شد. مردم باور کردند که روحانی هم می خواهد عزت اسلامی و ملی را نفروشد و هم اینکه اقتصاد را بهبود بخشد. انگیزه اصلی انتخاب آقای روحانی از سوی مردمی که ما می شناسیم، حل مسئله اقتصاد بود .

اما یکی از لغزشگاههایی است که ممکن است دولت روحانی و حامیان سیاسی آن را دچار سوء تفاهم کند و تصورات و محاسبات اشتباهی و انحرافی پیدا کنند و برای خودشان گران تمام شود ادعاها و همین مطالبه گری های غیر منطقی برخی اطرافیان جنا روحانی و مدعیان جریان اصلاح طلبی است.

برخی ناظران سیاسی معتقدند که اصلاح طلبان با این تصور، که سهم عمده ای در حضور مردم ومشارکت بالای رای دهندگان در انتخابات و پیروزی حسن روحانی در مرحله اول داشته اند، به دنبال آن هستند که چند وزارتخانه و پست کلیدی دولت جدید را به خود اختصاص دهند و شنیده ها حاکی از آن است که این گروه های سیاسی و برخی چهره های شاخص اصلاحات، انتظار حضور در وزارتخانه هایی مانند علوم ، کشور، فرهنگ و ارشاد و.... را دارند.

این صاحب نظران سیاسی می گویند: اما فارغ از این که سهم اصلاح طلبان در انتخابات تا چه حد بوده، و چه میزان آرای حسن روحانی به حضور اصلاح طلبان مرتبط است، باید این واقعیت راپذیرفت که انتقادها و شرایط موجود، این انتظار اصلاح طلبان را محقق نخواهد کرد و حضور اصلاح طلبان با نظرات حسن روحانی در حوزه سیاست داخلی، تفاوت های آشکار دارد و سابقه عملکرد حسن روحانی و مواضع وی در گذشته نشان می دهد که در مواردی اختلاف نظر آشکار بین عملکرد روحانی و اصلاح طلبان وجود خواهد داشت.
همچنین از آنجا که اصلاح طلبان، اهداف عمده ای در حوزه سیاست داخلی و فرهنگ و رسانه و سینما و... اعلام کرده اند و موضوعاتی مانند وضعیت موسوی و کروبی، آزادی تعدادی از زندانیان، تغییر شرایط فعالیت نهادهای صنفی و احزاب سیاسی، رسانه ها و سینماگران و اهل فرهنگ را انتظار دارندو... و این مطالبات با نظر حسن روحانی و سابقه عملکرد او در شورای امنیت ملی مغایر است، در نتیجه بعید است که حسن روحانی با حضور اصلاح طلبان در کابینه موافق باشد.
به عنوان مثال، یکی از عمده ترین موارد اختلاف نظر حسن روحانی و اصلاح طلبان، مربوط به حوادث سال 78 و مسائل بعد از آن است که به خوبی نشان می دهد حسن روحانی با رویکرد اصلاح طلبان در فضای سیاسی و برخی افراط و تفریط ها در حوزه سیاست داخلی و فرهنگ و رسانه موافق نیست.
براین اساس، لازم است که به بازخوانی مواضع حسن روحانی در سال های 78 به این سو و واکنش اصلاح طلبان به عملکرد شورای امنیت ملی و حسن روحانی بپردازیم، تا روشن شود مطالبات اصلاح طلبان در مقطع کنونی تاچه حد با واقعیت های موجود و نظرات حسن روحانی تفاوت دارد.
در مقطع انتخابات ریاست جمهوری سال 92 کسانی که مخالف حضور در انتخابات و مشارکت مردم بودند، و حسن روحانی را نامزد مناسبی ارزیابی نمی کردند، اقدام به انتشار مجدد سخنان روحانی در 23 تیرماه سال 78 و پس از حادثه کوی دانشگاه و همچنین اظهاراتش پس از راهپیمایی 25 بهمن سال 89 کردند.

روحانی در سال 78 به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، اعتراض‌ها را محکوم کرده و گفته بود که «اگر منع مسؤولین نبود، مردم ما، جوانان مسلمان و غیور و انقلابی ما با این عناصر اوباش به شدیدترین وجه برخورد می‌کردند و آن ها را به سزای اعمالشان می‌رساندند.» وی همچنین پس از برگزاری راهپیمایی اعتراضی 25 بهمن به دعوت موسوی و کروبی، به انتقاد از آنها پرداخته بود.
چنین مواضعی از سوی حسن روحانی، طبیعی است که واکنش هایی را از سوی اصلاح طلبان در پی داشته و آنها در سال 78 و 88 و 89 با مواضع حسن روحانی مخالفت جدی داشته اند...
نگاهی به گذشته حسن روحانی نشان می‌دهد که او چقدر می‌تواند از رئیس‌جمهور ایده‌آل اصلاح‌طلبان دور باشد. 23 تیرماه 78 یکی از آن گذشته‌های حسن‌روحانی است که عمق زاویه‌دار بودن او را با اصلاح‌طلبان نشان می‌دهد.
اصلاح‌طلبان از روحانی عبور خواهند کرد
اصلاح‌طلبان هر قدر بخواهند میان خود و رئیس‌جمهور جدید همانندی کشف کنند، بیشتر دوری‌شان از او نمایان خواهد شد و گرچه تلاش بسیاری دارند که با وامدار نشان دادن روحانی به خود، سهمی از کابینه را در اختیار بگیرند، اما آنچه روشن است آنکه تیمی که قرار باشد تندروهای اصلاح‌طلب آن را بچینند با رئیس‌جمهوری همچون حسن روحانی کنار نخواهد آمد و دیر نیست صدای «عبور از خاتمی» که در سال‌های آخر دولت اصلاحات شنیده شد، این بار با عنوان «عبور از روحانی» و در سال‌های آغازین دولت اعتدال شنیده شود.
حسن روحانی سالها نماینده و معتمد آیت‌الله خامنه‌ای در شورای عالی امنیت ملی بوده و به روایت بعضی‌ها حتی از سرکوب دانشجویان در تیر ۷۸ دفاع کرده است؟
یکی از عناصر ضدانقلاب نیز در نشریه فرانسوی نوول ابزرواتور تصریح کرد: حسن روحانی هرگز اقتدار جمهوری اسلامی و رهبری را زیر سوال نبرده است. او هرگز از خط قرمزهای جمهوری اسلامی عبور نمی‌کند و به زودی اصلاح‌طلبان را ناامید خواهد کرد که خواستار آزادی بازداشت‌شدگان درگیری‌های ۴ سال قبل هستند. جمهوری اسلامی آنها را برانداز می‌داند.
روحانی همچنین از برنامه هسته‌ای ایران کوتاه نخواهد آمد.
برخی عناصر ضدانقلاب نیز معتقدند این هنر جمهوری اسلامی است که در سی‌وچهارمین سالگرد تأسیس خود، اپوزیسیون را مجبور کرده دست از تحریم انتخابات بکشند و در خدمت حاکمیت درآیند.
همچنین وبسایت بخش فارسی العربیه در مطلبی به قلم کوروش الف (از عناصر ضدانقلاب) تصریح کرده است: بالاخره توهمات اپوزیسیون نسبت به حسن روحانی فرو خواهد ریخت. اگر گذری به سوابق وی داشته باشیم، متوجه می‌شویم او در طول سه دهه گذشته در خدمت جمهوری اسلامی بوده تا همکاری با اصلاح‌طلبان. او نقش ویژه‌ای در سرکوب اعتراضات [آشوب] سال ۷۸ و همچنین حصر آقای منتظری داشت. او یاور حاکمیت و رهبری آن است. مواضع برخی از کنشگران مخالف جمهوری اسلامی درباره انتخاب روحانی بسیار کودکانه است.
وب سایت ضدانقلاب روزآنلاین نیز در گزارشی نوشت: برخی نیروهای مخالف حضور در انتخابات، اقدام به انتشار مجدد سخنان روحانی در 23 تیرماه سال 78 و پس از حادثه کوی دانشگاه و همچنین اظهاراتش پس از راهپیمایی 25 بهمن سال 89 کرده‌اند. روحانی در سال 78 به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، اعتراض‌ها را محکوم کرده و گفته بود که «اگر منع مسؤولین نبود، مردم ما، جوانان مسلمان و غیور و انقلابی ما با این عناصر اوباش به شدیدترین وجه برخورد می‌کردند و آن ها را به سزای اعمالشان می‌رساندند.» وی همچنین پس از برگزاری راهپیمایی اعتراضی 25 بهمن به دعوت موسوی و کروبی، به انتقاد از آن پرداخته بود.

در روزهای اخیر، برخی منابع خبری و فعالان سیاسی، از افزایش فشار برخی چهره ها و گروه های اصلاح طلب برای حضور در کابینه خبرداده اند که با واکنش و انتقادها و اعتراض های متعددی از سوی تعدادی از رسانه ها و همچنین صاحب نظران سیاسی  مواجه شده است.