فشار چند هفته‌ای کشورهای غربی و عربی و در رأس آن‌ها آمریکا به سوریه با طرح حمله نظامی قریب‌الوقوع به این کشور، در نهایت، پس از فراهم نشدن زمینه‌های لازم با تغییر در روش، در مسیر سیاسی قرار گرفت. دشمنان سوریه که گمان می‌کردند تهدیدات پرحجم نظامی، ارکان سیاسی سوریه را تضعیف و این کشور را آماده دادن امتیازهای بزرگ کرده، پس از انعطاف‌ اولیه سوریه و پذیرش الحاق به کنوانسیون خلع سلاح شیمیایی و اقدام رسمی و عملی در این باره، برای گرفتن امتیازات بیشتر، وارد آوردن فشارهای جدیدی را بر سوریه آغاز کردند که سردمداری این مرحله به عهده فرانسه است. این کشور اعلام کرد کمک‌های مالی و نظامی عربستان، امارات و اردن به تروریست‌های در حال جنایت در سوریه افزایش می‌یابد و همچنین اعلام کرد پیوستن سوریه به کنوانسیون خلع سلاح‌های شیمیایی کفایت نمی‌کند و باید درباره آن قطعنامه صادر شود. خود این کشور، مسئولیت تهیه این قطعنامه و ارائه آن به شورای امنیت سازمان ملل را به عهده گرفت. در مقابل فشار جدید دشمنان سوریه، این کشور نیز که پس از تغییر روش کشورهای متخاصم تا حدودی احساس آرامش کرد، ادامه همکاری درباره مسائل مربوط به سلاح‌های شیمیایی‌اش را در گرو رفع کامل تهدید و کمک نکردن به تروریست‌ها دانست. مخالفت روس‌ها، به صدور قطعنامه علیه سوریه در شورای امنیت و تحرکات جدید فرانسه علیه این کشور و همچنین موضع‌گیری‌ فعال سوریه در قبال این مسائل، به مقامات سوریه امکان می‌دهد که از زمان به‌عنوان ابزاری مهم و کارآمد که سوری‌ها به آن نیاز دارند، بهره‌برداری کنند. مذاکرات لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه و جان‌کری، وزیر امور خارجه آمریکا که از دو روز پیش در ژنو سوئیس آغاز شده و دستور کار اصلی آن، سلاح‌های شیمیایی سوریه و برگزاری نشست ژنو 2 است، نقش مهمی در آینده تحولات سوریه دارد، به‌ویژه آنکه به موازات این تحرکات، مخالفان سوریه در استانبول تشکیل جلسه دادند تا دولت موقت تعیین ‌کنند. سرجمع این رخدادها بر آن مهم تأکید می‌کند که سوریه برای حفظ موقعیت برتر و رسیدن به نقطه‌ای محکم و قابل اتکا باید از فرصت دوباره‌ای که برایش فراهم آمده، استفاده حداکثری کند و ضربات سنگین و کوبنده‌ای بر تروریست‌ها وارد‌ آورد که در این صورت، معادله به نفع سوریه تغییر خواهد کرد.