سید عباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجه و مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران در ژنو، شب گذشته در شبکه خبر، توضیحات مبسوطی درباره نشست ژنو داد که سه نکته آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود:

1- گام‌های متقابل؛ عراقچی در واکنش به اظهارات ویلیام هیگ، وزیر خارجه انگلستان، که گفته بود ایران باید گام‌های اول را بردارد، اظهار داشت: «این ادعا از نظر ما صحیح نیست، گام‌ها حتماً باید همزمان برداشته شود.» ادعای هیگ و سخنگوی خانم اشتون که عبارتی مانند هیگ را گفته بود، در دیپلماسی به معنای القای اقتدار نرم است که ترجمه روان آن، زورگویی دیپلماتیک و کلامی است. آن‌ها قصد دارند با واداشتن ایران به برداشتن گام اول، اراده خود را بر ایران تحمیل‌ کنند تا به گمان خود، این تحمیل اراده، راه تداومش را پیدا کند و ادامه یابد. برداشتن گام‌های همزمان، منطقی‌ترین روش برای دو طرفی است که نیت حل مشکل را دارند.

2- پروتکل الحاقی؛عراقچی درباره پروتکل الحاقی گفت ما از سال 2003 تا 2005 آن را داوطلبانه و بر اساس حسن‌نیت امضا کردیم؛ اما طرف مقابل، از آن سوء‌استفاده کرد و پس از انتقال پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت، مجلس وارد میدان و مانع ادامه اجرای آن شد.

در حال حاضر، طرف مقابل، اصرار زیادی بر اجرای پروتکل الحاقی دارد و این در حالی است که ایران آن را امضا کرده؛ اما به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسیده؛ از این رو مشروعیت اجرا ندارد. اجرای پروتکل الحاقی از موضوعات بسیار کلیدی است که به‌راحتی نمی‌توان و نباید درباره آن مذاکره کرد. تا زمانی که امضا نشده و در اختیار ایران است، کفه ایران را سنگین می‌کند و به کار طرف مقابل، گره‌های بزرگ می‌اندازد و زمانی هم که امضا شود، پتک سنگینی بر سر ایران خواهد بود؛ زیرا اجرا نکردن آن، پیامدهای حقوق بین‌المللی پرهزینه‌ای دارد؛ از این رو باید ما به ازای آن، فیصله‌دهنده تمام مسائل هسته‌ای ایران باشد.

3- بی‌اعتمادی به آمریکا؛ معاون وزیر امور خارجه درباره نگاه به آمریکا نیز اظهار داشت: در حال حاضر بار اصلی اعتمادسازی به دوش دولت آمریکا است. ملت ایران به هیچ وجه اعتمادی به آمریکایی‌ها ندارد و ما به‌عنوان خدمت‌گزاران ملت ایران، هیچ‌گونه اعتمادی به آمریکایی‌ها نداریم. وجود چنین حس و نگاهی در طرف ایرانی نسبت به آمریکا و حفظ و فعال نگه‌داشتن آن در لحظه‌لحظه مذاکرات اصلی، ضروری است و پایبندی هوشیارانه به آن می‌تواند با مصون نگه‌داشتن طرف ایرانی از فریب آمریکا، منافع ملی ایران را تأمین کند. مردم برای اطمینان پیدا کردن بیشتر، از وجود چنین حسی در طرف ایرانی، به نشانه‌های روشن‌تر و دقیق‌تر نیاز دارند که نباید از ارائه آن، دریغ کرد.