انتشار جزئیات بیشتری  از جاسوسی آمریکا از متحدان غربی‌اش، این روزها سرو صداهای زیادی را در اتحادیه‌ اروپا به‌پا کرده است. افشای شنود مکالمات هفتاد میلیون فرانسوی و همچنین شنود مکالمات تلفنی آنجلا مرکل، صدراعظم آلمان، اعتراض شدید سران فرانسه و آلمان را در اجلاس بروکسل به همراه داشت. همچنین نخست‌وزیر اسپانیا روز گذشته در نشستی مطبوعاتی در بروکسل از احضار سفیر آمریکا در مادرید خبر داد که قرار است وی درباره شنود احتمالی تماس‌های مقامات اسپانیا از سوی آمریکا پاسخگو باشد. اگرچه اعتراض به جاسوسی آمریکا از متحدانش، مطلب جدیدی نیست؛ اما جاسوسی و شنود سخنان مقامات این اتحادیه، واکنش شدید سران اروپا را در پی داشته است. سران اروپایی که در گذشته از جاسوسی آمریکا از شهروندانشان شوکه شده بودند، این بار به‌شدت رنجور خاطر شده‌اند به‌طوری که مجلس اروپا قرار است هیئتی نُه‌نفره را برای دریافت پاسخ مقامات آمریکا درباره شنود گسترده مکالمات تلفنی شهروندان اروپا، به واشنگتن اعزام کند. به پایان و سرانجام این موضوع و هر نوع برخورد احتمالی اروپا با آمریکا در این باره هیچ کاری نداریم؛ اما نکته ظریفی در این مسئله وجود دارد که نمی‌توان به‌سادگی از آن عبور کرد و آن اینکه، از برخی داخلی‌ها که چند وقتی است خود را به آب و آتش می‌زنند تا با آمریکا مذاکره کرده و رابطه برقرار کنیم و در همین راستا، حتی آمریکا را از گذشته پلیدش تطهیر هم می‌کنند، باید پرسید که: آمریکا که با متحدان و دوستان غربی‌اش - که همه‌جوره گوش به فرمان آن بوده و هستند- اینچنین برخورد می‌کند، در صورت برقراری ارتباط احتمالی، با ایران چه خواهد کرد؟! آیا واقعاً آمریکا قابل‌اطمینان است؟ این را این روزها باید از دوستان اروپایی آمریکا پرسید!