باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، روز گذشته در نشست مجمع سالانه «سابان» باعنوان «روابط آمریکا و اسرائیل [رژیم صهیونیستی] در خاورمیانه‌ای پویا» گفت: با وجود آنکه هیچ‌ گزینه‌ای را کنار نمی‌گذاریم؛ اما تأکید دارم که باید این مسیر را بیازماییم تا بلکه بتوانیم موضوع را به صورت دیپلماتیک حل کنیم.» وی همچنین ادعا کرد: «هیچ جای این سند، به ایران حق غنی‌سازی نمی‌دهد.» همزمان با سخنان اوباما، روز گذشته «چاک هیگل» وزیر دفاع آمریکا، نیز در نشست امنیتی منامه با بیان اینکه دیپلماسی با ایران باید از طریق نیروی نظامی حمایت شود، گفت: «می‌دانیم دیپلماسی در خلأ نمی‌تواند به نتیجه  برسد.» وی تأکید کرد که آمریکا متعهد است صرف‌نظر از توافق اخیر هسته‌ای با ایران در ژنو، 35 هزار نیروی خود را در منطقه خلیج‌فارس حفظ کند.

این اظهارات که مسئولان آمریکایی بلافاصله پس از امضای توافق‌نامه هسته‌ای با ایران، بارها و بارها تکرار کرده‌اند، ناشی از دو مسئله است:

1- پیامدهای امضای توافق‌نامه برای آمریکا؛آمریکایی‌ها به‌درستی پیش از امضای توافق‌نامه می‌دانستند که امضای آن، پیامدهای منفی را هم برای آمریکا دارد که آمریکا به‌راحتی نمی‌تواند آن را حل و فصل کند؛ از این رو مسئولان آمریکایی مدام تلاش کردند هنگام صحبت درباره توافق‌نامه، از روش و ادبیاتی استفاده کنند که خوشایند مخالفان توافق‌نامه باشد.

2- استفاده برای گام بعدی؛مقامات آمریکا از سختی مرحله بعدی مذاکرات آگاهند و با توجه به انتقاداتی که در ایران به متن توافق‌نامه شده، می‌دانند که گروه‌ مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران ناچار است برای احقاق حقوقش و راضی کردن مردم از خود، سرسختی نشان دهد؛ از این رو آمریکایی‌ها با در پیش گرفتن این روش و ادبیات قصد دارند تا حدی کار خود را در آن مرحله آسان کنند. اما نکته اساسی در این میان که باید مدنظر مردم و مسئولان ایران باشد، توجه به این صحبت اوباما است که در نشست سابان، اظهارات مطرح‌شده در مورد لزوم توقف کامل برنامه هسته‌ای ایران را «آرمان‌گرایانه» خواند و گفت: نگاه واقع‌بینانه این است که ایران در نهایت به وضعیتی برسد که از لحاظ عملی امکان گریز به سمت سلاح هسته‌ای را نداشته باشد. وی با انتقاد از کسانی که در مواجهه با موضوع هسته‌ای ایران برخورد «همه یا هیچ» دارند، گفت: چنین نگاهی در نهایت موجب می‌شود تا ایران به محله گریز هسته‌ای نزدیک شود.