روز گذشته جمهوری اسلامی، میزبان بزرگ‌ترین هیئت عالی‌رتبه همسایه شرقی خود بود. کشور افغانستان با حدود هزار کیلومتر مرز خاکی با ایران و داشتن اشتراکات فراوان فرهنگی، تاریخی و دینی، از مهم‌ترین همسایگان ما محسوب می‌شود و اهمیت آن در حوزه امنیتی برای جمهوری اسلامی، به‌ویژه پس از اشغال این کشور توسط آمریکا بیش از پیش است. از همین‌رو سفر کرزای به ایران، سفری مهم محسوب می‌شود. واقعیت این است که این روزها دولت آمریکا برای امضای قرارداد امنیتی با افغانستان، فشار زیادی را بر دولت این کشور وارد می‌کند و به همین دلیل است که برخی، سفر کرزای به تهران را در راستای اعتراض دولت افغانستان به فشارهای دولت آمریکا برای امضای قرارداد امنیتی می‌دانند. جمهوری اسلامی بارها درباره هر گونه انعقاد قرارداد امنیتی بین افغانستان و آمریکا هشدار داده و آن را مخل امنیت منطقه و خود می‌داند؛ اما آمریکایی‌ها با فشارهای مختلف، از جمله تهدید این کشور به اینکه اگر آمریکا از افغانستان خارج شود، طالبان و القاعده دوباره بر این کشور مسلط می‌شوند، سعی دارند تا هر طور شده، این قرارداد را به امضای دولت افغانستان برسانند. از این‌رو، این سفر می‌تواند بهترین زمان برای دولتمردان ایرانی جهت توجیه این نکته به افغان‌ها باشد که این قرارداد نه‌تنها به‌نفع دولت و ملت افغانستان نیست؛ که چه‌بسا تمامیت ارضی و حاکمیت افغانستان را نیز مورد تهدید قرار می‌دهد و از طرفی، جمهوری اسلامی می‌تواند بهترین گزینه برای کمک به دولت و ملت افغانستان در بحث امنیت و ارتقای ارتش و پلیس این کشور باشد. جمهوری اسلامی بارها و بارها نشان داده است که از هم‌پیمانان خود در برابر هرگونه تهدیدی حمایت می‌کند؛ همان‌گونه که تاکنون از حزب‌الله، حماس و دولت قانونی سوریه حمایت کرده است. و در مقابل، آمریکایی‌ها بارها نشان داده‌اند که هم‌پیمانان خود را در بزنگاه‌ها رها کرده و آنان را قربانی منافع خود می‌کنند. این نکته مهمی است که باید به دولتمردان افغانی به‌خوبی گوشزد کرد و آنان را توجیه نمود. چراکه بستن هرگونه قرارداد امنیتی توسط این کشور قطعاً بر همسایگان آن، به‌ویژه ایران تأثیرگذار خواهد بود؛ به‌خصوص با آمریکا که دشمنی آن با ملت و دولت ایران، نیازی به اثبات ندارد.