نشست مجمع سالانه «سابان» در دو سه‌روز گذشته تشکیل شد تا رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه آمریکا با ارائه گزارش و دفاع از توافق‌نامه هسته‌ای با ایران در این مجمع صهیونیستی، صهیونیست‌های نگران و خشمگین از این توافق‌نامه را آسوده‌خاطر کنند. فهم ایرانی از سخنان اوباما و کری به شکل پیامی قابل‌ ارزیابی و بررسی است. از آنجایی که پیش‌تر به سخنان اوباما در این نشست پرداخته شد، در این یادداشت به‌اختصار فرازهایی از سخنان کری که با موضوع فوق ارتباط دارد، پردازش می‌شود. برخی از این فرازها عبارتند از:

1- ما از دیپلماسی بهره می‌گیریم تا به صورت کامل و قابل‌ راستی‌آزمایی به تهدیدی که از برنامه اتمی ایران ایجاد می‌شود، رسیدگی کنیم. این تهدیدی واقعی است و ما نیز همواره به همین چشم‌ به آن نگاه کرده‌ایم.

2- آمریکا و اسرائیل همواره یک هدف مشترک و راهبردی را دنبال می‌کنند. در حالی که ما در این مذاکرات پیش می‌رویم، همچنان به صورت خیلی نزدیک با اسرائیل و دیگر متحدان و دوستانمان در منطقه و سراسر دنیا رایزنی می‌کنیم.

3- فقط دیپلماسی می‌توانست ما را به جایی که اکنون قرار داریم، برساند.

4- من بدون هیچ تردیدی اطمینان دارم که اسرائیل از لحظه‌ای که این توافق‌ به اجرا گذاشته شد، امن‌تر خواهد بود.

5- ما در کنار گروه1+5، متحدان و شرکای متحد و ایران می‌نشینیم و بحث‌های جامع را که نخست‌وزیر نتانیاهو همواره گفته است که طرفدارش است، انجام می‌دهیم و ما این کار را با یک امتیاز و احترام ویژه انجام می‌دهیم.

6- آمریکا با قاطعیت در کنار دوستان اسرائیل و متحدان منطقه‌ای و جهانی است.

7- ما گام نخست محکمی را برای امن‌تر کردن دنیا و اسرائیل برداشته‌ایم.

لحن و محتوای کلام کری سرشار از التماس و دریوزگی رضایت و اعتماد صهیونیست‌ها است. چیزی که نشانه‌های آن در سخنان اوباما نیز مشهود بود، اما بار اصلی آن بر دوش‌کری گذاشته شد تا رئیس‌جمهور اوباما بیش از این تحقیرشده و وابسته نمود نیابد. فهم ایرانی از اظهارات عاجزانه کری در برابر صهیونیست‌ها این است که آمریکایی‌ها در دوره بعدی مذاکرات تلاش می‌کنند با اتخاذ مواضع سرسختانه و ارائه مطالبات فراتر از چانه‌زنی در یک دیپلماسی منطقی و متوازن، با برآورده ساختن وعده‌هایی که به صهیونیست‌ها داده‌اند و در برخی از فرازهای فوق نیز لحاظ شده، رضایت صهیونیست‌ها را کسب کنند. با این فهم، لازم است گروه مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران، برنامه‌ای درخور آن تدارک ببیند که چنانچه مبنای آن، نادیده گرفتن توافق‌نامه ژنو3 باشد، گام محکم و با اعتمادبه‌نفس بیشتر برای شروع مجدد تلقی می‌شود. به یاد داشته باشیم که برای ادامه مذاکرات در راستای توافق‌نامه ژنو 3 هیچ الزامی وجود ندارد و این توافق‌نامه موقت و با کارکرد اعتمادسازی پذیرفته شده است؛ افزون بر آنکه آمریکایی‌ها باید ایران را طرف خود در مذاکرات هسته‌‌ای ببینند و مواضع خود را در ارتباط با دیدگاه‌های ایران تنظیم کنند نه رژیم صهیونیستی. دریافت چنین پیامی از سخنان اوباما و کری در نشست سابان، تأثیر جدی به روند مذاکرات بعدی خواهد داشت؛ البته اگر رفتار دولتمردان آمریکا اجازه بدهد، عمر این توافق شش‌ماهه در زمان تعیین شده به سر آید نه زودتر!