1- آمريكايي ها در جريان انقلاب اسلامي ايران علنا از يك ديكتاتوري خشن كه پنجه هاي خونين او گلوي ملت ايران را مي فشرد، حمايت كردند. دست عمال آمريكا در كشتار ملت ايران در سال هاي 56 و 57 به خوبي ديده مي شود. پيش از اين هم در كودتاي ننگين 28 مرداد آمريكايي ها ستم تاريخي خود را در نهضت ملي شدن نفت به ملت تحميل كردند.

2- آمريكايي ها پس از پيروزي انقلاب اسلامي به شرارت خود ادامه دادند و با راه اندازي كودتا، جنگ تحميلي و حمايت از تروريسم بويژه منافقين بر مواضع خصمانه خود عليه ملت تاكيد كردند. آنها هيچ گاه انقلاب اسلامي را به رسميت نشناختند و پس از انقلاب شاه خائن و جنايتكار را پناه دادند.

3- آمريكايي ها رسما در جريان اشغال لانه جاسوسي خود در تهران، تصميم به قطع رابطه ديپلماتيك گرفتند و بر به رسميت نشناختن انقلاب اسلامي ملت ايران تاكيد كردند.

4- آمريكايي ها اموال ملت ايران را بلوكه كردند و به جنايتكاران فراري كه دستشان تا مرفق به خون ملت ايران آلوده بود پناه دادند.

5- آمريكايي ها با تحريم اقتصادي و تهديد نظامي كه نمونه آن حمله به طبس براي ماجراجويي بود، دست زدند و در رابطه ملت و دولت ايران با كشورهاي دنيا و بويژه همسايگان اخلال به وجود آوردند.

6- آمريكايي ها وهمپيمانانشان در جنگ تحميلي از هيچ كوششي براي كشتار ملت ايران و بمباران شهرها و ويراني اقتصاد ايران فروگذار نكردند.

7- آمريكايي ها در روز روشن در برابر چشمان حيرت زده جهانيان يك هواپيماي مسافربري ايران را با 320 مسافر بي پناه و بي گناه در آسمان خليج فارس مورد هدف قرار دادند و به فرمانده ناو وينسنس مستقر در خليج فارس براي اين جنايت مدال افتخار دادند.

8- آمريكايي ها پس از پايان جنگ بر خصومت خود در دو بعد "سخت" و "نرم" افزودند و مخالفت خود را با پيشرفت هاي علمي و فناوري هاي نوين رسما اعلام كردند. آنها از فناوري صلح آميز هسته اي ايرانيان يك پيراهن عثمان درست كردند كه به بهانه آن خصومت هاي خود را افزايش دهند. در اين مرحله تا ترور دانشمندان هسته اي ايران پيش رفتند.

9- آمريكايي ها از رژيم نامشروع صهيونيستي تا سر حد كشتار بي گناهان در سرزمين هاي اشغالي و ادامه اشغال و تجاوز اسرائيل به سرزمين هاي اسلامي همچنان دفاع مي كنند. آمريكايي ها از رژيم هاي مستبد و خونخوار كه دستشان به كشتار ملت هاي مسلمان آلوده است حمايت مي كنند.

آقاي هاشمي رفسنجاني در ديدار با مسئولان فصلنامه مطالعات بين المللي مي گويد؛ "من در سال هاي آخر حيات امام(ره) نامه اي را خدمتشان نوشتم و هفت موضوع را مطرح كردم و نوشتم بهتر است در زمان حياتتان اينها را حل كنيد در اين صورت ممكن است اينها به صورت معضلي سد راه آينده كشور شود يكي از اين مسائل رابطه با آمريكا بود. نوشتم بالاخره سبكي كه الان داريم كه با آمريكا نه حرف بزنيم و نه رابطه داشته باشيم قابل دوام نيست. آمريكا قدرت برتر دنياست. مگر اروپا با آمريكا، چين با آمريكا و روسيه با آمريكا چه تفاوتي دارد. اگر با آنها مذاكره داريم چرا با آمريكا مذاكره نكنيم ..."

از اين بيان آقاي هاشمي معلوم است كه وي هم دنبال رابطه و هم دنبال مذاكره با آمريكاست. آقاي هاشمي براي رسيدن به اين مقصود بايد به چند سئوال پاسخ دهد:

1- اولا نداشتن رابطه با آمريكا و يا مذاكره با آمريكا معضل نيست. ملت ما استقلال سياسي خود و پيشرفت هاي علمي و اقتصادي خود را پس از قطع رابطه با آمريكا به دست آورده است. امام (ره) از قطع رابطه آمريكا با ايران استقبال كردند و فرمودند اگر يك كار صحيح آمريكايي ها انجام داده باشند همين كار است. پس مفهوم "معضل" در ذهن آقاي هاشمي متكي به چه دليل و منطقي است؟

ثانيا: اگر موضوعي را با امام مطرح كرده ايد و پاسخ هم گرفته ايد چرا الان مطرح مي كنيد؟

اگر امام خيرخواهي شما را در اين مورد مسموع مي دانستند حتما اين موضوع را - و يا به قول شما - معضل را حل مي كردند. ديدگاه امام (ره) در خصوص مذاكره يا رابطه با آمريكا امر پنهاني نبود آخرين آن را در واكنش به ورود مك فارلين به تهران به صراحت اعلام فرمودند. تخطي از آن مواضع چه توجيهي دارد؟ موضع آشتي ناپذير امام در قبال سياست هاي تجاوزكارانه آمريكا تا آخرين روزهاي حيات افتخارآفرينشان هيچ گاه تغييري نكرد.

قاعدتا امام پاسخي هم به ايشان داده است، پنهان كردن اين پاسخ چه فايده اي دارد؟

2- آقاي هاشمي يك سال پس از رحلت امام (ره) ظاهرا همين سياست را دنبال مي كردند تا اينكه معاون پارلماني ايشان آقاي مهاجراني موضوع ضرورت مذاكره مستقيم را در روزنامه اطلاعات بي پرده مطرح كرد. اين مقاله درست زماني نوشته شد كه جيمز بيكر وزير خارجه وقت آمريكا يك هفته قبل از آن اعلام كرده بود كه آمريكا آماده مذاكره مستقيم با ايران است. مردم و نخبگان در ايران با اين رويكرد به دليل مخالفت با ديدگاه هاي امام و رهبري به شدت مخالفت كردند.

مقام معظم رهبري در استقبال از مخالفت هاي مردم و نخبگان سياسي، موافقان مذاكره و رابطه با آمريكا را مرعوب و ساده لوح خواندند و فرمودند:

"و اما مسئله اي كه اين روزها در سطح جمعي از اهل فكر و اهل نظر در جريان است مذاكره كردن و مذاكره نكردن است... من معتقدم، آن كساني كه فكر مي كنند ما بايد با راس استكبار، يعني آمريكا مذاكره كنيم يا دچار ساده لوحي هستند يا مرعوبند. من بارها اين نكته را عرض كرده ام كه استكبار بيش از اينكه نان قدرت و توانايي خودش را بخورد نان هيبت و تشر خودش را مي خورد. اصلا استكبار با تشر و ابهت و شكلك درآوردن و ترساندن اين و آن زنده است. مذاكره يعني چه؟ صرف اينكه شما برويد با آمريكا بنشينيد حرف بزنيد و مذاكره كنيد، مشكلات حل مي شود؟ اين طوري كه نيست. مذاكره در عرف سياسي، يعني معامله، مذاكره با آمريكا، يعني معامله با آمريكا. معامله، يعني داد و ستد؛ يعني چيزي بگير، چيزي بده، تو از انقلاب اسلامي، به آمريكا چه مي خواهي بدهي تا چيزي از او بگيري؟ آن چيزي كه شما مي خواهيد به آمريكا بدهيد تا در مقابل از او چيزي بگيريد چيست؟ ما چه مي توانيم به آمريكا بدهيم؟ او از ما چه مي خواهد؟ آيا مي دانيد كه او چه مي خواهد؟ "و ما نقموا منهم الا ان يومنوا بالله العزيز الحميد" و الله آمريكا از هيچ چيز ملت ايران، به قدر مسلمان بودن و پايبند بودن به اسلام ناب محمدي (ص) ناراحت نيست. او مي خواهد شما از اين پايبنديتان دست برداريد. او مي خواهد شما اين گردن برافراشته و سرافراز را نداشته باشيد؛ حاضريد؟"

وقتي كه ما چنين تصريحي از سوي رهبري داريم و بارها هم اين موضع تكرار شده است. طرح مذاكره و يا رابطه با آمريكا از سوي آقاي هاشمي چه معني دارد؟!

3- وقتي جنايات آمريكا عليه ملت ايران همچنان ادامه دارد - كه به گوشه اي از آن اشاره كردم- وقتي اموال ما را به غارت برده اند و ما را در حصر اقتصادي قرار داده اند ما پشت ميز مذاكره بنشينيم چه بگوييم؟ وقتي در سرزمين هاي اشغالي از جنايات صهيونيست ها حمايت مي كنند و قدس قبله اول مسلمين را در اشغال دارند و ذره اي هم از مواضع خود كوتاه نمي آيند در خصومت ورزي عليه ملت ما و ملت هاي مسلمان، آيا در مذاكره جز زور حرف ديگري از آنها خواهيم شنيد؟

تكليف ما با ميثاق ملت در قانون اساسي بويژه اصول 152 و 154 چه مي شود؟

4- اگر جناب آقاي هاشمي به استدلال قرآني مقام معظم رهبري در پاسخ به طرفداران مذاكره و رابطه توجه مي فرمودند هرگز پيشنهاد مذاكره و رابطه با آمريكا را تكرار نمي كردند.

مقام معظم رهبري در پاسخ خود به آيه "و ما نقموا منهم الا ان يومنوا بالله العزيز الحميد" (سوره بروج- آيه 8) اشاره مي فرمايند اگر آقاي هاشمي رفسنجاني در تفسير اين آيه به تفسير راهنما و برداشت خود از قرآن مجيد مراجعه مي كردند هرگز پيشنهاد رابطه و مذاكره نمي دادند. (1)

چند نكته خوب و كليدي در تفسير اين آيه از جناب آقاي هاشمي به يادگار داريم؛

الف- قدرتمندان كافر، به چيزي جز كافر شدن مومنان، رضايت نمي دهند.

ب- ايمان، ناخوشايندترين وصف مومنان، در ديدگاه دشمن است.

ج- در ديدگاه اصحاب اخدود، ايمان به خداوند جرمي سنگين و غير قابل گذشت بود.

د- عزت خدا و مغلوب نشدن او و پسنديده بودن تمام كارهاي او دليل ايمان آوردن كساني بود كه به دست اصحاب اخدود سوختند.

امروز آمريكا نقش اصحاب اخدود را عليه مومنين عصر ما بازي مي كند. آنها مي خواهند ايمان و عزت ما را زير پا له كنند. ما بايد با منطق مومنان عصر اصحاب اخدود با آمريكايي ها برخورد كنيم.

اين منطق تاكنون پيروز بوده و در آينده هم پيروز است. چرا از اين منطق دست برداريم. آمريكايي ها دين و ايمان ما را نشانه گرفتند و در مذاكرات مي خواهند روي آن با ما معامله كنند.

اين فهم مردم ما و فهم رهبري ما از مذاكره و يا رابطه با آمريكاست، چرا آقاي هاشمي حتي آن را برخلاف فهم قرآني خود مي خواهد تخطئه كند.

5- متاسفانه رگه هايي از همين تمايلات در دولت دهم حس مي شود نامه نوشتن رئيس دولت به اوباما و اتخاذ مواضع نرمتر در سفر اخير به نيويورك از اين دست است. اين رويكرد اشتباهي است. نگارنده معتقد است هر سياستمداري كه ميل به مذاكره و يا رابطه با آمريكا در ايران پيدا كند با توجه به افكار عمومي در ايران و منطقه وجهان دست به انتحار سياسي زده است.

امروز آمريكا ضعيف تر و نحيف تر از ديروز است. آنها به اين مذاكرات محتاجتر از ما هستند ما نبايد اين احتياج آنها را سخاوتمندانه برآورده كنيم. ما هيچ نيازي به آنها نداريم و تجربه سه دهه زندگي افتخارآميز بدون آمريكا را تجربه كرديم و مي توانيم اين تجربه را در اختيار ساير ملت ها هم بگذاريم.

ما آمريكا را يزيد زمان مي دانيم و با منطق حسيني با او روبه رو مي شويم. اين منطق پيروز است. ما به خون شهدا مديون هستيم آنها با همين منطق به وادي شهادت رفتند. منطق حسيني منطق آشتي ناپذيري در برابر ستم و ستم پيشگان است